گفت‌وگو با ژاله م. از اعضای گروه تازه‌تأسیس «بنی آدم» دربارهٔ فعالیت‌هایشان برای آوردن یک زوج همجنس‌گرای ایرانی به کانادا از طریق برنامهٔ اسپانسرشیپی خصوصی
رسانهٔ همیاری – ونکوور
به‌تازگی باخبر شدیم که تعدادی از هم‌وطنان ساکن ونکوور بزرگ به‌‌همراه تعدادی از غیرایرانیان گروهی به نام «بنی آدم» تشکیل داده‌اند تا به یک زوج پناهجوی همجنس‌گرای ایرانی کمک کنند هر چه زودتر بتوانند وارد کانادا بشوند. در گفت‌وگو با یکی از اعضای گروه «بنی آدم»، تا حدودی دربارهٔ نحوهٔ شکل‌گیری این گروه، فعالیت‌های آنها و روند اسپانسرِ پناه‌جویان شدن را آموختیم. توجه شما را به این گفت‌وگو جلب می‌کنیم.
با سلام و سپاس از وقتی که در اختیار ما گذاشتید، ممنون خواهیم شد اگر در ابتدا دربارهٔ نحوهٔ شکل‌گیری گروه/انجمن «بنی آدم» و اهداف آن برایمان بگویید.
با سلام و ممنون از وقت شما، حتماً. آگست ۲۰۱۹ از طریق دوستی که از ونکوور گذر می‌کرد با یک زوج همجنس‌گرای ایرانی آشنا شدم که در حال حاضر خارج از ایران به‌عنوان پناهنده زندگی می‌کنند، در کشوری که از نظر فرهنگ همجنس‌گراستیزی تفاوت چندانی با ایران ندارد. هدف این زوج این است که نهایتاً در کشوری زندگی کنند که حقوقشان به‌عنوان زوج همجنس‌گرا شناخته‌شده باشد. داستان زندگی‌شان را که شنیدم، به این فکر کردم که چگونه می‌شود امکان مهاجرتشان را به کانادا فراهم کرد. از قبل با کارهای انجمن خیریهٔ رینبو رِفیوجی (Rainbow Refugee) و کمک‌هایشان به پناه‌جوهای رنگین‌کمانی آشنایی داشتم. با مؤسس این انجمن قرار گذاشتم و در مورد روند این کمک‌ها صحبت کردیم. در کانادا امکانی به نام اسپانسرشیپی خصوصی وجود دارد که مردم می‌توانند حلقه‌ای تشکیل بدهند تا پول مورد نیاز تعیین‌شده توسط دولت را برای اسپانسر شدن فرد/افراد جمعآوری کنند و درخواست اسپانسرشیپی را به دولت کانادا بفرستند. در این مورد، پروندهٔ اسپانسرشیپی از طریق رینبو رفیوجی فرستاده خواهد شد و در واقع مشروعیت کار ما از اعتبار این انجمن گرفته می‌شود. پس از این دیدار، با تعداد زیادی از دوستانم تماس گرفتم و نهایتاً پس از سه ماه حلقه‌ای از ۱۳ نفر شکل گرفت و همه متعهد شدیم که این مسیر را با هم طی کنیم و و اسپانسرِ این زوج برای مهاجرت به کانادا بشویم. گروهمان را با الهام از شعر مشهور سعدی، «بنی آدم» نامیدیم. برای اطلاع بیشتر می‌توانید وب‌سایت بنی آدم را در اینجا ببینید:
www.baniadam.ca
آیا گروه/انجمن شما به‌صورت رسمی و به‌عنوان ارگانی غیرانتفاعی یا خیریه، ثبت شده است؟
خیر، ما یک حلقه‌ایم که با رینبو رفیوجی کار می‌کنیم. در حال حاضر، بیش از ۳۰ حلقه با رینبو رفیوجی کار می‌کنند. رینبو رفیوجی یک نهاد خیریهٔ ثبت‌شده است و پولی که ما جمعآوری می‌کنیم، در حساب بانکی این نهاد جمع می‌شود.
آیا اعضای گروه شما همه در ونکوور زندگی می‌کنند؟ آیا همه ایرانی‌اند یا از اقوام گوناگون دور هم جمع شده‌اند؟
همهٔ اعضای گروه به‌جز یک نفر که در شمال استان بی‌سی زندگی می‌کند، در ونکوور بزرگ هستند. گروه ما از افراد ایرانی و غیرایرانی تشکیل شده است.
در حال حاضر روی چه پروژه‌ای کار می‌کنید؟ صحت‌وسقم مواردی را که به شما ارجاع می‌شود، چگونه بررسی می‌کنید؟
در حال حاضر، پروژهٔ ما اسپانسر شدنِ این زوج است که در ابتدا در موردشان گفتم و فعلاً پروژهٔ دیگری در دست نداریم. درمورد وضعیت پناهندگی آنها هم باید اضافه کنم که واقعی بودن این مورد خاص توسط UNHCR به تأیید رسیده است.
آیا تمرکز شما روی پناهندگانی از کشورهای مشخص است، یا صرفاً بر اساس اضطراری بودن وضعیت افراد، انتخاب می‌شوند؟
در رابطه با این زوج، بیشتر شرایط خاص و اضطراری‌شان تعیین‌کننده بوده است و چون به جامعهٔ رنگین‌کمانی‌ها تعلق دارند، رجوع به رینبو رفیوجی بسیار راهگشا بود. هر حلقه‌ای که با رینبو رفیوجی کار می‌کند، در پی اسپانسر شدن برای یک فرد یا یک زوج است. برخی از حلقه‌ها مثل حلقهٔ ما، فردی/افرادی را که می‌خواهند اسپانسرش بشوند، به رینبو رفیوجی معرفی می‌کنند. از طرف دیگر، برخی از حلقه‌ها بدون اینکه فردی/افرادی را مد نظر داشته باشند، به رینبو رفیوجی اعلام آمادگی می‌کنند و رینبو رفیوجی بر اساس اضطراری بودن شرایط پناه‌جویان بی‌شماری که با این انجمن تماس می‌گیرند، آنها را به حلقه‌ها معرفی می‌کند.
طبیعتاً چنین پروژه‌هایی نیازمند منبع مالی قابل توجهی است؛ کمک‌های مالی برای تأمین هزینه‌های لازم را چگونه گردآوری می‌کنید؟
بله، هدف ما جمعآوری ۳۵ هزار دلار، برای پوشش مخارج ضروری زندگی یک زوج در ونکوور بزرگ به‌مدت یک‌سال، است. به‌تازگی، ما به مبلغ ۱۹ هزار دلار رسیده‌ایم۱ و دیگر می‌توانیم پروندهٔ اسپانسرشیپیی را به دولت کانادا بفرستیم. روش‌های متعددی برای جمعآوری پول در نظر داریم. تاکنون بیشتر پولِ جمع‌آوری‌شده از طریق کمک اقوام و دوستان و دوستانِ آنها بوده است. قدم های بعدی تماس با کسب وکارهای شهر و افراد نیکوکار است. کلا باید خلاق باشیم تا بتوانیم این پول را جمع آوری کنیم، چون رقم بزرگی است! برای مثال بعضی از دوستان هنرمندمان پیشنهاد دادند که بخشی یا کل درآمد حاصل از فروش محصول هنری خود را به این امر خیر هدیه بدهند. در همین راستا هم یکی از آنها به نام آلیسون لیک تصمیم گرفت برخی از نقاشی‌های کولاژ قدیمی‌تر خود را از طریق اینستاگرام به حراج بگذارد. چند نفری هم کارهایش را خریدند که مبالغ پرداخت شده بابت این نقاشی‌ها به تمامی به پروژهٔ بنی‌آدم اختصاص یافت. [برای دیدن این کارها و اطلاعات بیشتر درباره جزییات و تماس با نقاش، خوانندگان محترم می توانند به اینجا سر بزنید]۲.
علاقه‌مندان به حمایت مالی از این پروژه می‌توانند از طریق وب‌سایت «بنی آدم» کمک خود را واریز کنند: www.baniadam.ca، پس از کلیک روی دکمهٔ Give Now، گروه بنی آدم را از لیست آبشاری انتخاب کنند، یا از لینک گوفاندمی زیر به‌صورت آنلاین کمک نمایند:
https://bit.ly/2FDaXG4
آیا توانسته‌اید از کمک‌های مالی دولتی نیز برای پیشبرد اهداف خود استفاده کنید؟
هنوز خیر، ولی در حال کار روی مدارک هستیم که برای کمک دولتی اقدام کنیم.
آیا گروه شما داوطلب می‌پذیرد؟ اگر پاسخ مثبت است، افراد علاقه‌مند چگونه می‌توانند با شما تماس برقرار کنند؟
ما صد در صد به کمک بیشتر برای جمعآوری پول احتیاج داریم. اگر کسی علاقه به همکاری دارد، می‌تواند از طریق آدرس baniadamcircle@gmail.com به ما ایمیل بزند.
چه برنامه‌ای برای آینده دارید و آیا به‌دنبال افزایش تعداد مددجویان هستید؟
ما پس از فرستادن پروندهٔ اسپانسرشیپی، همچنان باید به جمعآوری پول ادامه بدهیم تا به ۳۵ هزار دلار برسیم. بررسی پروندهٔ اسپانسرشیپی توسط دولت کانادا حدود ۱ تا ۲ سال طول می‌کشد و با شرایط کووید-۱۹ ممکن است بیشتر هم طول بکشد. اگر همه‌چیز خوب پیش برود و این زوج تا دو سال دیگر وارد کانادا بشوند، حلقهٔ ما تعهد دارد که به‌مدت یک‌سال به این زوج کمک کند تا راه‌وچاه زندگی در کانادا را یاد بگیرند و پس از یک‌سال بتوانند کاملاً مستقل روی پای خود بایستند. کمک‌های سال اول شامل کمک در پیدا کردن مسکن، دکتر، باز کردن حساب بانکی، کلاس زبان و غیره خواهد بود. در حال حاضر، تمرکز ما بر روی این پروژه است و هنوز دربارهٔ اینکه پس از پایان این اسپانسرشیپی فعالیت خود را به چه شکلی قرار است ادامه دهیم، تصمیم‌گیری نکرده‌ایم.
با سپاس دوباره از وقت شما، اگر توضیحات یا صحبت دیگری با خوانندگان ما دارید، لطفاً بفرمایید.
حتماً، حرف که خیلی زیاد است. ما به‌عنوان جامعهٔ انسانی راه درازی در پیش داریم. مسیر بسیار طولانی‌ای برای آگاهی پیدا کردن دربارهٔ تفاوت‌ها، پذیرش و احترام به آنها پیش رو داریم و البته راه درازی را هم آمده‌ایم و دستاوردهای بزرگی داشته‌ایم. حقوق افراد رنگین‌کمانی در کانادا شناخته شده است، هر چند این بدان معنا نیست که اینجا مدینهٔ فاضله است. خشونت علیه افراد رنگین‌کمانی اینجا هم وجود دارد، ولی حداقل این دلگرمی بزرگ هست که قانون پشت این دسته از افراد است. در جامعه‌ای مثل ایران افراد رنگین‌کمانی نامرئی‌اند. سطح آگاهی اغلب مردم ایران دربارهٔ این افراد بسیار پایین است و میزان خشونت‌های کلامی، جسمی و جانی علیه آنها بسیار بالاست. بماند که در آنجا قانون هم برای افراد رنگین‌کمانی حکم اعدام صادر می‌کند. چیزی که دوست دارم بگویم این است که وظیفهٔ تک‌تک ماست که سطح آگاهی خودمان را بالا ببریم و تا جایی که می‌توانیم در شعاع خود تأثیر مثبت بگذاریم. شاید توانستیم روزی قوانین ایران را در رابطه با افراد رنگین‌کمانی تغییر بدهیم. در آخر دوست دارم بگویم که امیدوارم خودتان را دوست داشته باشید فارغ از هر رنگی که هستید در این رنگین کمان هستی.
لینک‌های گروه «بنی آدم»:
Website:
https://www.baniadam.ca/
YouTube:
https://youtu.be/BccPlPSo1N8
GoFundMe:
۱دولت کانادا برای اسپانسرشیپیی خصوصی یک زوج مبلغ ۲۵٬۰۰۰ دلار را تعیین کرده است. طبق قوانین، زمانی که ۷۵٪ این مبلغ جمعآوری شود، می‌توان پروندهٔ اسپانسرشیپیی را برای دولت فرستاد. گروه «بنی آدم» از ابتدا هدف خود را روی جمعآوری ۱۰٬۰۰۰ دلار بیش از مبلغ مورد نظر دولت گذاشته است تا بتواند به هزینه‌های ضروری این زوج در یک‌سال اول زندگی‌شان در کانادا نیز کمک کند.
۲در نسخهٔ چاپی و دیجیتال شمارهٔ ۱۱۶ رسانهٔ همیاری، نام و آدرس حساب اینستاگرام این هنرمند درج نشده بود، بدین‌وسیله از ایشان و خوانندگان نشریه پوزش می‌خواهیم.
